Recenzje

Zmiany

Coetzee: Śmierć Jezusa. Znak, Kraków 2020 – pisze Izabela Mikrut. Coś niepokojącego dzieje się w tej książce od początku i prawdopodobnie Coetzee znalazł sposób, by pokazać czytelnikom, jak reinterpretować biblijne wydarzenia – przenosząc je do współczesnego świata i zderzając z…

Czytaj dalej

Recenzje

Na skórze

Alison Belsham: Łowca tatuaży. W.A.B., Warszawa 2020 – pisze Izabela Mikrut. Jedno, co ta powieść ma na pewno do zaoferowania, to naturalistyczne opisy działania psychopaty. Sama intryga wydaje się dość prosta i schematyczna nawet, podobnie jak konstrukcja książki. Alison Belsham…

Czytaj dalej

Recenzje

Śmierć i sztuka

Kristy Cambron: Motyl i skrzypce. Znak, Kraków 2020 – pisze Izabela Mikrut. Dla młodej skrzypaczki czas ochronny kończy się z chwilą, gdy ojciec wysyła ją do Auschwitz. Ten moment to granica między światami – bo dotąd Adele von Bron żyła…

Czytaj dalej

Recenzje

Cienka granica niczym powieść

“33 powieści, które każdy powinien znać” pod opieką artystyczną Igora Gorzkowskiego w Teatrze Ochoty w Warszawie – pisze Karol Mroziński. “Teatr to najważniejsze miejsce na świecie, gdyż tam pokazuje się ludzi, jakimi mogli by być, jakimi chcieli by być, choć…

Czytaj dalej

Recenzje

Tylko kara doczesna jest coś warta

„Metafizyka dwugłowego cielęcia”, reż. Andrzej St. Dziuk, Teatr St. I. Witkiewicza w Zakopanem – pisze Kamil Bujny. Aktorzy Teatru im. Stanisława Ignacego Witkiewicza w „Metafizyce dwugłowego cielęcia” zachwycają. Mówię to bez żadnej przesady i egzaltacji. W spektaklu wyreżyserowanym przez Andrzeja…

Czytaj dalej

Recenzje

Na kłopoty „LILY”

„Lily” Jacka Popplewella w reż. Krystyny Jandy w Och-Teatrze w Warszawie – pisze Magda Kuydowicz. Tytułowe stwierdzenie wystarczy za całą rekomendację spektaklu w Och-Teatrze. Kolejna farsa w reżyserii Jandy na warszawskiej scenie na Ochocie pokazuje, że aktorka ma wciąż niesłabnący…

Czytaj dalej

Recenzje

TKANIE MITU

„Dzieci widzą duchy” w reż. Mariusza Grzegorzka w Teatrze im. Jaracza w Łodzi – pisze Agnieszka Skolasińska. „Dzieci widzą duchy” to spektakl myślany muzyką, rytmem. Układa się w dziwny, kolażowo zestawiony, w dużej mierze wyśpiewany, współczesny mit. Potrzeba nie lada…

Czytaj dalej