Z Krzysztofem Ławniczakiem, aktorem Teatru Węgierki w Białymstoku, rozmawia Jolanta Hinc-Mackiewicz – kierownik literacki. Obchodzimy niezwykły jubileusz – 30-lecia wystawiania w naszym Teatrze Pańskiego monodramu Zapiski oficera Armii Czerwonej Sergiusza Piaseckiego. Truizmem jest stwierdzenie, że teatr jednego aktora wymaga specjalnych…
Miesiąc: luty 2022
Kujawa – rewelacyjna Grodzieńska
O spektaklu „Piplaja” w reż. Joanny Drozdy w Teatrze Syrena w Warszawie pisz Wiesław Kowalski. Joanna Drozda postanowiła bohaterką spektaklu muzycznego „Piplaja” uczynić Stefanię Grodzieńską, co nie znaczy, że pragnęła li tylko przedstawić w kolejnych odsłonach życie tej bardzo popularnej…
Otoczeni obsesjami
O spektaklu dyplomowym studentów IV r. Wydziału Aktorskiego AST w Krakowie Cześć… jestem Sara w reż. Tomasza Wysockiego pisze Piotr Gaszczyński. Cześć… jestem Sara – spektakl dyplomowy studentów IV roku aktorstwa krakowskiej AST, to podróż do wnętrza zwykłego człowieka otoczonego…
Lecę tam, gdzie akurat wiatr zawieje
Krzysztof Salawa opowiada o sobie, aktorstwie i o „Cabarecie”. W marcu w Teatrze Sewruka, przy okazji wznowienia „Cabaretu”, będziemy mieli okazję zobaczyć Krzysztofa Salawę, aktora gościnnie występującego w elbląskim Teatrze. Udzielił nam wywiadu, w którym mówi o sobie, o aktorstwie…
Komiksowe rewolucje
Spektakl Cnoty niewieście albo dziwki w majonezie wg Szewców Witkacego w reż. Krzysztofa Jasińskiego w Teatrze Stu w Krakowie – pisze Piotr Gaszczyński. Witkacy od zawsze zajmował szczególne miejsce w Teatrze STU. Od czasów Szalonej lokomotywy spektakle oparte na utworach…
Zmierzenie się z figurą ojca i swoją własną męskością
Z Tobiaszem Sebastianem Bergiem, choreografem, twórcą tańca zaangażowanego społecznie i pedagogiem, rozmawia Wiesław Kowalski. „SM. Masochistyczne obrazy ojciec – syn” – taki intrygujący tytuł nosi spektakl, który przygotowujesz z Kieleckim Teatrem Tańca. W Warszawie będzie pokazany w marcu w ramach…
Osoba publiczna, silnie omodlona
O spektaklu „W co wierzą Polacy” Tomasza Kwaśniewskiego w reżyserii Szymona Kaczmarka we Wrocławskim Teatrze Współczesnym pisze Jarosław Klebaniuk. Wybranie się do teatru po długiej przerwie wiązało się z pewnym ryzykiem. Czy zniesiemy jeszcze obecność tylu ludzi, tak długo, na…