Bona Sforza
Zygmunt Krauze
Premiera 9 listopada.
„Bona Sforza” to nowa współczesna, dwuaktowa, klasyczna opera poświęcona Królowej Bonie d’Aragona, która będzie efektem współpracy międzynarodowej pomiędzy Małopolską i Bari. Wspólna praca nad spektaklem ma na celu ukazać wielką postać historyczną, jej życie, ówczesny kontekst kulturowy i polityczny oraz zbudować realną współpracę pomiędzy regionami Apulia-Małopolska.
Klasyczna opera pokaże trzy różne oblicza i etapy życia polsko-włoskiej królowej, śpiewane przez trzy solistki w trzech wersjach językowych: polskiej, włoskiej i łacinie.
Na samym początku widzowie będą mogli poznać Bonę jako młodą, pełną nadziei, odkrywającą świat kultury i sztuki kobietę, która przygotowuje się do roli królowej. Bona wywodziła się z jednego ze znamienitszych rodów włoskich, jako córka księcia Mediolanu i Bari wychowywała się w świecie wielkiej polityki, rywalizacji rodów o poszczególne księstwa i intryg dworskich. Następne oblicze Bony pokazuje ją jako dojrzałą kobietę, żonę Zygmunta I Starego, Królową Polski i Wielką Księżną Litewską, która uzyskała bardzo silną pozycję – ingerowała w sprawy polityczne, decydowała o obsadzie urzędów, a przede wszystkim gromadziła własny majątek. Pomimo tak ogromnej władzy i majątku Bona styka się z zupełnie inną kulturą, jest zagubiona i niepewna, głęboko odczuwa różnice kulturowe. Na samym końcu odbiorcy są świadkami schyłku jej życia – wzgardzona, zniszczona i zdradzona kobieta wraca do Bari, gdzie prawdopodobnie została otruta. Tragiczny koniec jaki spotkał Bonę bez wątpienia pokazuje, jaką skomplikowaną i kontrowersyjną postacią była. Miała swoich zwolenników i wrogów, jedni cenili ją za mądrość, zaradność i przenikliwość, a drudzy zarzucali jej zuchwałość, żądzę władzy i despotyzm. Dualizm tej postaci, a także próba przedstawienia Bony – jako kobiety, która musi sobie radzić w trudnej ówczesnej rzeczywistości, ma swoje troski i zmagania, a także plany i marzenia, które niestety musi poświęcić w imię wyższych celów – staje się zadaniem fascynującym i wymagającym.
Dofinansowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego pochodzących z Funduszu Promocji Kultury – państwowego funduszu celowego, w ramach programu „Muzyka”, realizowanego przez Narodowy Instytut Muzyki i Tańca
Kierownictwo muzyczne | Piotr Sułkowski
Reżyseria (dramaturgia i inscenizacja) | Michał Znaniecki
Scenografia | Luigi Scoglio
Kostiumy | Małgorzata Słoniowska
Choreografia | Inga Pilchowska
Projekcje | Karolina Jacewicz
Reżyseria światła | Dawid Karolak
Przygotowanie chóru | Andrzej Korzeniowski, Joanna Wójtowicz
Asystent reżysera | Mateusz Makselon, Anna Popiel, Przemysław Ostrowski
Asystent kierownika muzycznego | Szymon Naściszewski
Inspicjent | Agnieszka Sztencel, Justyna Jarocka-Lejzak
obsada
Bona, Królowa Wdowa | Magdalena Barylak (8.11), Karin Wiktor-Kałucka (9.11, 12.11)
Bona, Królowa | Agnieszka Kuk (8.11, 12.11), Edyta Piasecka (9.11)
Bona, Księżniczka | Zuzanna Caban (8.11), Paula Maciołek (9.11, 12.11)
Izabela | Wanda Franek (9.11, 12.11), Olga Maroszek (8.11)
Zygmunt I | Wołodymyr Pańkiw (8.11), Adam Szerszeń (9.11, 12.11)
Ettore Pignatelli | Sebastian Marszałowicz (8.11, 9.11, 12.11), Wołodymyr Pańkiw
Zygmunt II August | Jarosław Bielecki (9.11, 12.11), Adam Sobierajski (8.11)
Gian Lorenzo Pappacoda | Janusz Dębowski (8.11), Adam Sobierajski (9.11, 12.11)
Crisostomo Colonna | Jakub Borowczyk (9.11, 12.11), Jakub Foltak (8.11)
Przedstawiciel Sejmu | Jakub Borowczyk (9.11, 12.11), Jakub Foltak (8.11)
Marina d’Arcamone | Martyna Dwojak (8.11, 12.11), Maryana Berezyak (9.11)
mały Zygmunt August | Gabriel Golik, Adam Chudzio
Orkiestra, Chór i Balet Opery Krakowskiej
Dyrygent: Piotr Sułkowski
Dyrygent-rezydent: Szymon Naściszewski
(Spektakl 12.11.2024 jest dofinansowany ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego pochodzących z Funduszu Promocji Kultury – państwowego funduszu celowego, w ramach programu „Muzyka”, realizowanego przez Narodowy Instytut Muzyki i Tańca.)