Maria Molicka: Jak wychowywać dziecko? Próba odpowiedzi na odwieczne pytanie. Media Rodzina, Poznań 2020 – pisze Izabela Mikrut.

Maria Molicka postanawia rozprawić się z modami w temacie wychowywania dzieci i stawia na podejście, które pozwoli na ukształtowanie młodego, wrażliwego i myślącego człowieka. Odrzuca tradycje z dzieckiem „zewnątrzsterownym”, posłusznym i realizującym tylko polecenia odgórne, nie podobają jej się metody kija i marchewki. W efekcie nie zamierza również wychowywać i tresować rodziców – przytacza za to zestaw podpowiedzi i sugestii, co warto robić, żeby wykorzystać potencjał dziecka. Co ciekawe, przy tak – wydawałoby się – strukturalistycznym podejściu, jakie prezentuje autorka we wstępie i przy całej konstrukcji książki, która jednoznacznie wskazuje na chęć uporządkowania wiadomości i przedstawienia ich w sposób czytelny i zrozumiały dla poszukujących porad – bardzo dużą wagę przywiązuje Maria Molicka do emocji, porozumienia na poziomie uczuciowości i relacji z dzieckiem.

Cała pierwsza część tomu oznacza poszukiwanie sposobów na zbudowanie właściwych – to jest pozytywnych – relacji z pociechą. Tutaj zajmuje się Molicka podawaniem przykładów, które jednoznacznie pokazują, dlaczego należy odrzucić pewne schematy zachowań. Prowadzi swój wywód niemal jak wywiad – dzieli tekst na drobne cząstki, które będą łatwiejsze do przyswojenia przez odbiorców – jednak nie rezygnuje ze stylu dość hermetycznego, trzeba będzie z uwagą przedzierać się przez kolejne fragmenty tekstu, żeby dotrzeć do sedna. Wynika to z chęci odwoływania się (przynajmniej w treści, skoro autorka zrezygnowała z przypisów) do publikacji źródłowych, bibliografii i odkryć uczonych. Analizuje Maria Molicka rozmaite mechanizmy związane z emocjami u dzieci – stara się wytłumaczyć, dlaczego pewne zachowania nie przyniosą określonych efektów i dlaczego coś, co przez lata było wprowadzane do systemu wychowania najmłodszych nie ma szans powodzenia. W tej części zajmuje się też autorka tematem rozwijania języka – tak, by zapewnić najmłodszym jak najlepszy start. Druga część książki ogniskuje się na temacie potrzeb psychicznych dziecka w procesie rozwoju – żeby odbiorcy nie bagatelizowali tej kwestii, decyduje się na swoisty straszak, czyli na przedstawianie konsekwencji niezaspokajania owych potrzeb. Bywa nawet, że odwołuje się do lektur z biblioteczki malucha, żeby pokazać, jak określone problemy przedstawiali autorzy. Trzecia część tomu zawiera próbę wskazania, jak wychowywać dziecko we wzajemnym szacunku i narracji. Owszem, trzeba będzie tu wyćwiczyć między innymi komunikację zwrotną lub czasami poświęcić własną wygodę nad dobro dziecka w przyszłości – ale Maria Molicka jest przekonana, że warto to zrobić. I dlatego też podsuwa rodzicom poradnik dość nietypowy, wolny od kioskowych haseł i zaleceń – raczej lekturę do przemyślenia i przepracowania. „Jak wychowywać dziecko” to tom przede wszystkim dla tych, którzy wciąż szukają najlepszych dostępnych metod i nie chcą wpadać w pułapki trendów. Molicka skupia się na najlepszych wskazówkach pedagogicznych i przybliża ich sens odbiorcom.