Kenkō: Zapiski dla zabicia czasu. Karakter, Kraków 2020 – pisze Izabela Mikrut.

Kenkō prowadził zapiski dotyczące zwykłych spraw – tych ulotnych wrażeń, przemyśleń i fragmentów rozmów, które mogły kształtować człowieka i rzutowały na jego postrzeganie rzeczywistości, ale także pomagały w samorozwoju i w poszukiwaniu systemów wartości. „Zapiski dla zabicia czasu” to książka uniwersalna i do wykorzystania w rytmie slow life, ważna i cenna nie tylko ze względu na literackość. Kto nie zna literatury japońskiej, po „Zapiskach” prawdopodobnie zechce szukać innych lektur w podobnym tonie. Kenkō koi – to jego podstawowa zaleta. Poza tym nakłania do refleksji i umożliwia czerpanie przyjemności lekturowej ze starannie obmyślanych fragmentów tekstu. To, że literacko „Zapiski dla zabicia czasu” są piękne, staje się także zasługą tłumacza – ale siła tej książki tkwi w aforystycznych komentarzach do rzeczywistości. Kenkō pod wpływem rozmów z ojcem lub sytuacji z życia codziennego zastanawia się nad sednem istnienia, ale nie ucieka przy tym od konkretów i trafnych spostrzeżeń. Siłą jego prozy jest jednocześnie piękny styl i trafność w opisach. „Zapiski dla zabicia czasu” powinno się czytać drobnymi partiami, najlepiej tak, jak przedstawia je autor – w formie pojedynczych akapitów lub fragmentów, które wtrącają w zupełnie nową przestrzeń.

Sugestywność komentarzy zachęca do snucia refleksji. Kenkō wyzwala skojarzenia i wspomnienia, pozwala na pracę nad sobą – i na ocenianie otoczenia. Nastawia się na rodzaj medytacji, w której miejsce znajdą kolejne życiowe i przyziemne problemy. Zdarza się, że autor będzie pisał ogólnie – o mężczyznach i ich powinnościach, o stosunkach w rodzinie czy o śmierci i przeżywaniu żałoby. Skoncentruje się na miłości i na alkoholizmie (czy nakłanianiu do picia). Sięgnie po anegdoty z dworów i dykteryjki pouczające, dobrze puentujące dany fragment rozważań. Dzieli się z czytelnikami tym, co go osobiście dotknęło i tym, co usłyszał od bliskich. Tworzy swoisty pamiętnik, zestawienie doświadczeń i przemyśleń silne w swojej wymowie – bo szczere i celne jednocześnie. Forma jest tu mozaikowa, ale lakoniczność w opisach wymusza na autorze dyscyplinę myślową, to z kolei przekłada się na  jakość kolejnych fragmentów: Kenkō potrafi zaskoczyć i ucieszyć odbiorców, podrzuca im motywy warte przemyślenia i cenne. Staje się przewodnikiem po filozoficznych przestrzeniach, wypracowuje sposób zastanawiania się nad różnymi aspektami codzienności i życia w ogóle. Niezależnie od praktycznych aspektów: książka przyda się wszystkim, którzy cenią sobie możliwość zatrzymania się i prześledzenia wartościowych rozmyślań – Kenkō przynosi rozrywkę wysokiej klasy „Zapiski dla zabicia czasu” to teksty, których lektura zamienia się w zbiór inspiracji. Kenkō  proponuje przewodnik po egzystencji, tym cenniejszy, że liczący sobie już wiele wieków. Ta książka spodoba się odbiorcom wyczulonym na prawdziwość i trafność komentarzy, będzie też przyjemną odskocznią od codzienności.