O spektaklu „Bajo Bongo” Wiesławy Sujkowskiej w reż. Anny Wieczur w Teatrze Muzycznym Roma w Warszawie pisze Wiesław Kowalski. Natasza Zylska w latach 50. XX wieku śpiewała głównie przepełnione radością piosenki, choć czasy jakie jej występom towarzyszyły wcale ku tej…
Tag: Michał Juraszek
„Czarne anioły choć białoskrzydłe”
O spektaklu „Z ręką na gardle. Piosenki z repertuaru Ewy Demarczyk” w reż. Anny Sroki-Hryń w Teatrze Współczesnym w Warszawie pisze Magdalena Hierowska. Według Stanisława Barańczaka „Poezja powinna być nieufnością. Krytycyzmem. Demaskatorstwem. Powinna być tym wszystkim aż do chwili, gdy…
widz_trebicki(nie)poleca: „Z ręką na gardle. Piosenki z repertuaru Ewy Demarczyk”
O spektaklu „Z ręką na gardle. Piosenki z repertuaru Ewy Demarczyk” w reż. Anny Sroki-Hryń w Teatrze Współczesnym w Warszawie pisze Robert Trębicki. Nie jestem i nigdy nie byłem miłośnikiem twórczości Ewy Demarczyk. Przygotowując się do spektaklu „Z ręką na…
Demarczyk wciąż urzeka
O spektaklu „Z ręką na gardle. Piosenki z repertuaru Ewy Demarczyk” w reżyserii Anny Sroki-Hryń na Scenie w Baraku Teatru Współczesnego w Warszawie pisze Anna Czajkowska. „Urodziłam się po to, by śpiewać…” – mówiła Ewa Demarczyk. Koncertowała na scenach całego…
widz_trebicki(nie)poleca: „Kapitan Żbik i żółty saturator”
O spektaklu „Kapitan Żbik i żółty saturator” w reż. Wojciecha Kościelniaka w Teatrze Syrena w Warszawie pisze Robert Trębicki. „Kapitan Żbik i żółty saturator” to naprawdę świetny spektakl, wręcz stworzony dla pokolenia pamiętającego siermiężne czasy PRL-u. Przedstawienie niosą znakomite piosenki…
Szczęście zaklęte w origami
O spektaklu „Przybysz” w reż. Wojciecha Kościelniaka w Teatrze Collegium Nobilium pisze Anna Czajkowska. „Przybysz” w wykonaniu byłych dyplomantów warszawskiej Akademii Teatralnej to wypełniona pieśnią opowieść o „byciu emigrantem”, obcym wśród obcych i o najważniejszej podroży życia – w poszukiwaniu…
Tyle, ile można unieść w walizce…[1]
O spektaklu PRZYBYSZ w reż. Wojciecha Kościelniaka w Collegium Nobilium w Warszawie pisze Agnieszka Serlikowska. Wielka pusta ciemna scena, a po środku oni – siedmioro aktorów otoczonych siedmioma walizkami – tak zaczyna się poemat muzyczny, którego nie można zapomnieć. Spektakl…